10 Mayıs - 25 Haziran 2006
On beş yıldır Fransız sanat sahnesi ne durumda? Bu sahnenin ayırdedici özellikleri ve baskın eğilimleri neler? Çehresini dönüştüren önemli değişiklikler oldu mu? “Panorama”sını çıkartmaktan çok “profil”inin eskizini çizme düşüncesinin ortaya koyduğu sorular bunlar. Panorama ve profil sözcükleri arasındaki anlamsal farklılık, burada yadsınmaz bir ağırlık taşır. Panorama kavramı, durumun genişletilmiş bir imgelemini ima eden bir kapsam ve boyut varsayarken, profil kavramı aynı anlamı taşımaz ve bir özet ya da genel bir bakış fikrini öne çıkarır; tıpkı bir sanatçının temel özelliklerini ortaya çıkarabilmek adına modelinin eskizini çıkarma gayretindeki gibi.
Fernand Braudel’in 1986’da yayınlanan L’identité de la France – Espace et Histoire (Fransa’nın Kimliği – Mekân ve Tarih) adlı önemli yapıtının ilk bölümünün başlığı “Fransa kendini çeşitlilik diye adlandırıyor” idi. Bu değerli üsluba bir yanıt niteliğindeki Profiller sergisi, tamamen kapsayıcı olmasa dahi, Fransa’da yaşayan ve çalışan, yerli ve yabancı olmak üzere her eğilimden ve tarzdan çağdaş yaratımın örnek gruplarını birleştirerek yaklaşık 40 sanatçının 60 yapıtını bir araya getirdi.
Fransa’da son 15 yıldır gelişim biçimiyle sanatsal üretimin durumunu öne çıkarmayı hedefleyen ve ‘Fransız Baharı’ etkinlikleri kapsamında gerçekleştirilen Profiller sergisinin düzenleyicisi olan ünlü sanat eleştirmeni Philippe Piguet serginin “hiçbir okulun, hiçbir grubun manifestosu olmadığını amacının çoğulcu bir yaratım özgürlüğünün açık fikirliliğini yansıtmak” olduğunu belirtiyor.
Sanatçılar: Adel Abdessemed, Adam Adach, Jean-Michel Alberola, Stephan Balkenhol, Claude Closky, Philippe Cognee, Stephen Dean, Richard Fauguet, Gregory Forstner, Bernard Frize, Jakob Gautel, Philippe Gronon, Marie-Ange Guilleminot, Pierre Joseph, Jason Karaindros , Regine Kolle, Christian Lapie, Natacha Lesueur, Isabelle Levenez, Olivier Masmonteil, Didier Mencoboni, Yan-Pei Ming, Jean-Luc Moulene, Bruno Perramant, Bernard Piffaretti, Pascal Pinaud, Eric Poitevin, Philippe Ramette, Sophie Ristelhueber, Georges Rousse, Samuel Rousseau, Yvan Salomone, Sarkis, Anne-Marie Schneider, Kristina Solomoukha, Barthelemy Toguo, Patrick Tosani, Xavier Zimmermann
On beş yıldır Fransız sanat sahnesi ne durumda? Bu sahnenin ayırt edici özellikleri ve baskın eğilimleri neler? Çehresini dönüştüren önemli değişiklikler oldu mu? “Panorama”sını çıkartmaktan çok...
Her ne kadar Rego, geç de olsa, çağının öncü feministlerinden biri olarak kabul edilmişse de, cinsel akışkanlığı ele alışıyla ilgili çok az şey yazılmıştır. Hatta çizim ve resimlerindeki sado-mazoşist akım, partiarka ile sömürülen kadın arasındaki klasik çatışmanın bir okuması olarak anlaşılmıştır. Türkiye ve Almanya’daki ilk müze sergileri, Rego’nun toplumsal cinsiyet ve kimlik hakkında sanıldığının çok ötesinde akışkan bir anlayışa sahip olduğunu gösteriyor.
Bir koleksiyonun en az dört kuşak boyunca aktarılması gerektiğine inanan ve bunu bir bayrak yarışına benzeten Nahit Kabakcı’nın 1980’lerden itibaren oluşturmaya başladığı Huma Kabakcı Koleksiyonu Türkiye’de, bilinçli ve sürekliliği olan az sayıdaki koleksiyondan biri.
Yabancılara kapalı bir dünya olduğundan Harem’deki kadınların yaşantısı batılı ressamların ve sanat tüketicisinin en çok ilgisini çeken konulardan olmuştur.
Web sitemizi kullanarak çerezlere izin vermektesiniz. Ayrıntılı bilgi için çerez politikamızı inceleyebilirsiniz.
Salı - Cumartesi 10.00 - 19.00
Cuma 10.00 - 22.00
Pazar 12.00 - 18.00
Müze Pazartesi
günü kapalıdır.
Çarşamba günleri öğrenciler müzeyi
ücretsiz ziyaret edebilir.
Tam: 200 TL
İndirimli: 100 TL
Grup: 150 TL (toplu 10 bilet ve üstü)
