Halkın Arzu Cumhuriyeti

  • 19 Nisan 2019 / 19.00
  • 3 Mayıs 2019 / 21.00

Yönetmen: Hao Wu
Çin, 2018; 95, renkli
Mandarin; Türkçe altyazılı

İnternetten canlı yayın yapanların ayda 200 bin dolar kazanabildiği bu dijital evrende, sanal ilişkiler gerçek hayattaki insan bağlantılarının yerini alabilir mi? Halkın Arzu Cumhuriyeti, Çin’de yalnızlıktan gelip şöhret ve servete kavuşan iki internet yıldızının hikayelerini konu alıyor. Film, bizi bu yıldızların canlı yayın sahnelerinde gerçek (vérité) sinema yolculuğuna çıkarıyor. Bu sanal mekanlarda, internet yıldızlarını dijital hediyelerle şımartan çok zengin insanlardan, onlara tapan yoksul, göçmen işçilere kadar yüz milyonlarca kişi buluşuyor. İnternette yapılan tuhaf, star yarışmalarında bir araya gelen karakterler, sanal dünyadaki mutluluğun, gerçek yaşamdaki gibi çetrefilli olabileceğini keşfediyor. Şöhret ve servet arayışı ile insanların internet üzerinden ilişkileri üzerine gerçek hayattan bir Black Mirror hikayesi.

Çin Sineması Zamanı

Dağlar Uzaklaştığında

Çin Sineması Zamanı

Acı Para

Çin Sineması Zamanı

Gölgelerin

Çin Sineması Zamanı

Yusufçuk Gözleri

Çin Sineması Zamanı

Halkın Arzu Cumhuriyeti

Çin Sineması Zamanı

Ay’a Havlayan Köpek

Halkın Arzu Cumhuriyeti

Venedik Ressamı

Venedik Ressamı

Pera Müzesi 10 Kasım 2016 – 29 Ocak 2017 tarihleri arasında 19. yüzyılın en özgün manzara ressamlarından Fransız sanatçı Félix Ziem’i ağırlıyor. 

Jean-Léon Gérôme: Değişim Çağında Kültürel Etkileşimler

Jean-Léon Gérôme: Değişim Çağında Kültürel Etkileşimler

Jean-Léon Gérôme, 19. yüzyıl ikinci yarısının en tanınmış sanatçıları arasında yer alır. Akademik resmin en ateşli savunucularından olan Gérôme, İzlenimcilik gibi modern akımlara karşı kişisel bir savaş yürütmüştür. Yaşamının son dönemlerinde, karşı çıktığı akımların yükselişiyle eski popülerliğini kaybetmeye başlasa da 20. yüzyılda da pek çok başka akademik ressam gibi unutulup gitmemiştir. 

Bergman’da Yüzler/ Aynalar/ İllüzyonlar

Bergman’da Yüzler/ Aynalar/ İllüzyonlar

Şöyle bir proje hayal edin: Birisi çıkıp, Bergman filmlerinde, perdede yüzlere yakın plan yapılan dakikaları saysın, sonra da bu sayıyı onun tüm filmlerinin süresine oranlasın. Benim hissim o ki, ortaya hiç de azımsanamayacak büyüklükte bir oran çıkacaktır.