Antonia’nın Yazgısı

  • 8 Mart 2022 / 19.00
  • 1 Nisan 2022 / 19.30

Yönetmen: Marleen Gorris
Oyuncular: Willeke van Ammelrooy, Els Dottermans, Dora van der Groen, Veerle van Overloop, Els Dottermans Hollanda, Belçika, 1995, 98', DCP, renkli
Flemenkçe; Türkçe altyazılı

Hollanda kırsalındaki sessiz bir çiftlik evinde yaşayan doksan yaşındaki Antonia hayatının son gününe gözlerini açar. Yatağında huzur içerisinde uzanırken, İkinci Dünya Savaşı’ndan kısa bir süre sonra, dünyaya geldiği köye döndüğü günü hatırlar. Bu andan sonra Antonia’nın elli senesini geçirdiği o köydeki çalkantılı günlerine tanıklık etmeye başlarız. Antonia’nın hikâyesi ardından pek çok kişinin yaşam öyküsünü de beraberinde getirir; kızı Danielle, torunu Theresa, torununun kızı Sarah ve seneler içerisinde ailesine kattığı kim varsa; komşular, tanıdıklar, eşler, dostlar ve sevgililer… Antonia’nın yazgısını işte bu insanlar oluşturuyor.

Birlikte Güçlü

Asistan

Birlikte Güçlü

Antonia’nın Yazgısı

Birlikte Güçlü

Asla Nadiren Bazen Her Zaman

Birlikte Güçlü

İlahi Düzen

Birlikte Güçlü

Kızlar Çetesi

Bölgenin Hafızası

Bölgenin Hafızası

Hafıza nesneleri ilişkilendikleri coğrafyanın da hafızasını taşır. Temel maddesi toprak olan seramikler üretildikleri coğrafyaya doğrudan bağlanır: Toprakla birebir ilişki kuran seramik, üretildiği toprağın hafızasını da barındırır. Kütahya’nın kaolini bol, dolayısıyla da seramik üretimine elverişli toprağı burada çeşitli tekniklerin gelişmesine ve seramik atölyelerinin kurulmasına sebep olmuştur.

Rineke Dijkstra Bana Bak!

Rineke Dijkstra Bana Bak!

“Portre insanlık durumunun dışından ve de içinden bahseder, bir kişinin fiziği kadar psikolojisini de yansıtır –ya da yansıtmalıdır.”

Charlotte Wells’ten Bir Not

Charlotte Wells’ten Bir Not

Hafıza güvenilmesi güç bir şeydir: ayrıntılar belirsizleşir ve öngörülemez bir hâl alır. Hatırlamak için gayret ettikçe daha az şey görürsünüz. Kendisini durmadan çürüten bir hafızanın anısı... Son zamanlarda kendimi, duyguların daha dirençli olduğu noktasında ikna etmeye çalışırken buluyorum; ne var ki bu, epey zor bir iş.