Anarşik bir mizah ve köy yaşamına yakıcı bir bakış sunan Mutluluk, kolayca kategorize edilemeyecek ve tanımlanamayacak bir film. Rus tahta baskılarından esinlenen boyanmış dekorlar bir Rus halk masalı atmosferi yaratıyor ve hareketlere tuhaf bir teatrallik katıyor. Medvedkin’in gerçeküstü sessiz komedisi, Khmyr adlı bir köylüyle karısı Anna’nın, mutluluğun anlamını keşfetmeye çalışmalarının hikayesini anlatıyor. Anlatı gerçekçi olamayacak uzunlukta bir zaman dilimini kapsıyor ve çifti Devrim öncesi günlerinden Stalin ve kolektivizasyon dönemine götürüyor. Film boyunca çiftin mutluluğu bir dizi saçma ve gerçeküstü olay tarafından engelleniyor, bunların arasında işini yapmak istemeyen bir at, onların bütün yemlerini çalan komşular, intihar etmek isteyen Khmyr’i tutuklayan ve ona “Eğer köylü ölürse Rusya’yı kim besleyecek?” diye soran Çarlık memurları var. Filmin en ünlü sahnelerinden birinde Ortodoks Kilisesi mensupları geliyor, içini gösteren giysileriyle rahibeler ve Khmyr’le karısından vergi almak için gelmiş açıkça yozlaşmış bir rahip de aralarında.
Hafıza güvenilmesi güç bir şeydir: ayrıntılar belirsizleşir ve öngörülemez bir hâl alır. Hatırlamak için gayret ettikçe daha az şey görürsünüz. Kendisini durmadan çürüten bir hafızanın anısı... Son zamanlarda kendimi, duyguların daha dirençli olduğu noktasında ikna etmeye çalışırken buluyorum; ne var ki bu, epey zor bir iş.
Hafıza nesneleri ilişkilendikleri coğrafyanın da hafızasını taşır. Temel maddesi toprak olan seramikler üretildikleri coğrafyaya doğrudan bağlanır: Toprakla birebir ilişki kuran seramik, üretildiği toprağın hafızasını da barındırır. Kütahya’nın kaolini bol, dolayısıyla da seramik üretimine elverişli toprağı burada çeşitli tekniklerin gelişmesine ve seramik atölyelerinin kurulmasına sebep olmuştur.
Salı - Cumartesi 10.00 - 19.00
Cuma 10.00 - 22.00
Pazar 12.00 - 18.00
Müze Pazartesi
günü kapalıdır.
Çarşamba günleri öğrenciler müzeyi
ücretsiz ziyaret edebilir.
Tam: 200 TL
İndirimli: 100 TL
Grup: 150 TL (toplu 10 bilet ve üstü)