Son Elvis

  • 21 Aralık 2013 / 16.00
  • 27 Aralık 2013 / 19.00

Yönetmen: Armando Bo
Oyuncular: John McInerny, Griselda Siciliani, Margarita Lopez
Arjantin; 91’, 2012, renkli
İspanyolca; Türkçe altyazıyla

Buenos Aires’li Elvis taklitçisi Carlos Gutierrez’in (ilk rolünü oynayan John McInerny) yaşamı genelde kötü gidiyor. Aile yaşamı dağılmış, fabrikadaki işinden bıkmış – ama taşlı tulumuyla sahnede gururla Elvis taklidi yaparken ve “An American Trilogy”, “Suspicious Minds” ya da “You Were Always on My Mind”ı söylerken çok mutlu. Bir kaza yüzünden kızı Lisa Marie’nin sorumluluğunu üstlenmek zorunda kalınca, hikaye baba-kızın yakınlaşmasına giriyor ve derinleşip ömrünü düşünü gerçekleştirmeye adayan bir adamın karakter incelemesine dönüşüyor. İlk yönetmenlik deneyiminde Armando Bo (Biutiful’un senaristi) hüzünlü, yürek burkan, ne dediğini bilen bir film yapmış; McInerny’nin performansı da son derece güçlü.

Arjantin<br/> Latin Amerika'dan Öyküler

Son Elvis

Arjantin<br/> Latin Amerika'dan Öyküler

Dünyanın Sonundaki Su

Arjantin<br/> Latin Amerika'dan Öyküler

Akasyalar

Arjantin<br/> Latin Amerika'dan Öyküler

Samuray

Son Elvis

Charlotte Wells’ten Bir Not

Charlotte Wells’ten Bir Not

Hafıza güvenilmesi güç bir şeydir: ayrıntılar belirsizleşir ve öngörülemez bir hâl alır. Hatırlamak için gayret ettikçe daha az şey görürsünüz. Kendisini durmadan çürüten bir hafızanın anısı... Son zamanlarda kendimi, duyguların daha dirençli olduğu noktasında ikna etmeye çalışırken buluyorum; ne var ki bu, epey zor bir iş.

Bölgenin Hafızası

Bölgenin Hafızası

Hafıza nesneleri ilişkilendikleri coğrafyanın da hafızasını taşır. Temel maddesi toprak olan seramikler üretildikleri coğrafyaya doğrudan bağlanır: Toprakla birebir ilişki kuran seramik, üretildiği toprağın hafızasını da barındırır. Kütahya’nın kaolini bol, dolayısıyla da seramik üretimine elverişli toprağı burada çeşitli tekniklerin gelişmesine ve seramik atölyelerinin kurulmasına sebep olmuştur.

Turquerie

Turquerie

14. yüzyılda Balkanlar’a giren, 15. yüzyılda Konstantinopolis’i fetheden, 16. yüzyılda Viyana kapılarına dayanan Osmanlı İmparatorluğu, uzun süre Avrupa’nın korkulu rüyası olmuştur. Ancak 17. yüzyıl sonlarına gelindiğinde imparatorluğun genişlemesi durmuştu.